Het is januari 2014 en het is tijd om met mijn bedrijf Praktijk Zielskunst een herstart te maken. De afgelopen anderhalf jaar ben ik nauwelijks aan het werk geweest. Het was een pittige tijd waarin ik o.a. rauwe rouw heel intens heb meegemaakt. Ik doorleefde belangrijke levenslessen en achteraf bleek wederom, dat het ook een tijd was van een grote innerlijke groei en van veel contact met de zielenwereld.

Ik heb vanochtend een afspraak bij de Kamer van Koophandel in Amersfoort om mijn bedrijf officieel in te schrijven en dat vind ik spannend. Met die spanning word ik ook wakker en ik blijf nog even in mijn bed liggen. Voor mijn geestesoog verschijnt een shirt dat ik laatst eens heb gekocht. Het shirt blijft naar me toe komen. Ik heb laatst ook een paar pantalons gekocht. Eén van die broeken komt ook naar me toe. Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt. Die twee zullen nooit bij elkaar passen qua kleuren. Ik grap naar mijn gidsen: ha, ha, het lijkt wel feestkleding en ik hoor: “inderdaad”. Feestkleding??? In plaats dat het spannend is, wordt het dan feestelijk vandaag? Ah, dat is fijn. Dan gaat de inschrijving vandaag dus lukken en mijn spanning vloeit weg.

Hoewel die twee kledingstukken wel slecht bij elkaar gekozen zijn. Denk ik…. Later zie ik in de spiegel dat ze heel mooi bij elkaar staan. Feestelijk en fleurig.

Onder het douchen zing ik steeds dezelfde melodie. De woorden ken ik niet en ik kan me niet heugen dat ik ooit onder de douche gezongen heb. De melodie komt me ergens wel bekend voor. Ik vraag om duidelijkheid wat betreft die melodie.

Beneden gekomen pas ik mijn gegevens op de online inschrijving van de Kamer van Koophandel nog snel even aan. Dan hoor ik weer de bewuste melodie. Opeens weet ik dat het een Limburgs liedje is. Mijn moeder was een Limburgse…..  Ik heb een aantal cd’s met Limburgse liedjes en ik weet waar ze staan. Sinds haar overlijden in 2001 heb ik ze nooit meer geluisterd. Welk liedje zou het zijn? Ik scan met mijn ogen de titels op de cd’s en opeens valt mijn oog op ‘’t Kapelke’. Zou het die melodie zijn? Het werd bij mijn moeders afscheidsdienst gedraaid. Ik luister en het is de bewuste melodie! Een liedje waarop een kind haar moeder bedankt. Het ontroert me enorm. Op zo’n belangrijk moment voor mij, is ze er dus en ze maakt zich zo kenbaar.

Ik mediteer en voel mijn spirituele vrienden om me heen staan. Ze legt haar handen in mijn handen. Ik voel me gedragen door de groep en zachtjes heen en weer gewiegd. Er is hele mooie energie aanwezig en ik ben overrompeld door mijn emoties. Wat is dit geweldig dat ik dat mag meemaken.

Op weg naar de Kamer van Koophandel zie ik een veld dat vol zit met kraaien; de berichtgevers van de spirituele wereld. Wat ik ga doen in mijn praktijk en de bijbehorende omschrijving werd me van de week al duidelijk. Spiritueel Schilder hoorde ik al vele nachten achtereen. Daarna hoor ik rouwbegeleider. En ik geef natuurlijk Workshops Intuïtief Schilderen.

De inschrijving verloopt vlot. Het is een aardige meid, al kan ze mijn beroep eigenlijk nergens in het systeem van de Kamer van Koophandel onderbrengen. Uiteindelijk lukt het en ik rijd als eigenaar van Praktijk Zielskunst huiswaarts. Onderweg hoor ik opmerkingen die mijn moeder altijd maakte. Ze is dus nog bij me en ik voel dat ze trots op me is.

Thuis gekomen voel ik me heel blij en ik bedank mijn moeder en mijn gidsen. Ik krijg het advies om een dagboek bij te houden. Dat ga ik doen en de prachtige ervaring van vandaag is het eerste dat er in komt te staan.