We hebben 24 jaar geen contact gehad met elkaar, Elisabeth en ik. Voor die tijd waren we dikke vriendinnen. Kort geleden hebben we elkaar via internet weer terug gevonden. Het is 9 mei 2013. Vanmiddag ga ik Elisabeth afhalen bij station Amersfoort. Ik vind het een beetje spannend, hebben we elkaar wat te vertellen?

’s Ochtends besluit ik om eerst te mediteren. Daarom ga rustig ik zitten en ik vraag ‘boven’ om hulp. Dat ik datgene mag doen en zeggen, wat er gezegd mag worden aan Elisabeth. De energie in de kamer voelt nu heel anders aan. Voor me komt een oude dame staan, een oma. We maken contact met elkaar.

Ze is druk en ongeduldig en ze tikt driftig op tafel. Ze heeft het over een knoop. Ook laat ze me steeds een boekje zien. Dat boekje is heel belangrijk! ‘Oma’ was niet alleen in mijn kamer. Er waren twee grote engelen bij.

Daarna heb ik een engelenkaart voor Elisabeth getrokken. De boodschap was: Dagdroom. Mijn vriendin moest gaan dagdromen en gaan schrijven.

Ik heb mijn vriendin opgehaald bij het station en we zijn samen naar mijn huis gereisd. Het was goed om elkaar weer te zien. De klik was er weer. Ik heb voor ons gekookt en toen we aan tafel zaten te eten, begon ik voorzichtig te vertellen over ‘oma’. Hoe zou Elisabeth daarop gaan reageren?

Ze kreeg kippenvel en ze was ontroerd. Toen vertelde ze me dat ze vorige week in een boekje was gaan schrijven over zichzelf en haar ideeën. Nu werd het me duidelijk wat de oude mevrouw met het boek had bedoeld. Die oude mevrouw was over de 100 en ze werd in haar familie opoetje genoemd.

Opoetje had een driftige natuur, ze maakte iedereen precies duidelijk wat ze belangrijk vond en wat zij vond dat er moest gebeuren. Dat deed ze door met haar wandelstok of met haar “zweepje” dat bevestigd was aan haar Zeeuwse klederdracht, te tikken op de tafel.

Ik ben zelf geen Zeeuwse, anders had ik het wel geweten wat er met een knoop werd bedoeld. De Knoop bleek een Zeeuwse Knop te zijn. Een sieraad die mijn vriendin van haar opoetje had gekregen toen ze 12 jaar oud was. Opoetje droeg die altijd aan de voorkant van haar klederdracht.

De vriendschap tussen ons is gelukkig weer hersteld. Dat ervaren we beiden als een cadeau.  Opoetje heeft Elisabeth een grote stimulans gegeven om te blijven groeien en zichzelf te ontwikkelen.